Common Hoarder: Habitat and Characteristics

Το ράμφος του κοινού θησαυριστή έχει εξειδικευτεί για τη σύλληψη εντόμων, αφού είναι τόσο μακρόστενο που του επιτρέπει να εισέλθει στις εσοχές του φλοιού για να αφαιρέσει το θήραμά του με τη βία.

Γράφτηκε και επαληθεύτηκε από τον βιολόγο Σέζαρ Πολ Γκονζάλες Γκονζάλες 18 Σεπτεμβρίου 2021.

Τελευταία ενημέρωση: 18 Σεπτεμβρίου 2021

Ο κοινός αποθησαυριστής ή ευρωπαϊκός αποθησαυριστής είναι ένα περίεργο πουλί που αλλάζει τα επιδεικτικά χρώματα για πιο αδιαφανείς τόνους που του επιτρέπουν να επιβιώσει. Σε αντίθεση με ό, τι συμβαίνει με άλλα πουλιά, αυτό το μικρό πουλί προσπαθεί να συνδυαστεί με το περιβάλλον του, προσομοιώνοντας τα χρώματα του φλοιού του δέντρου. Χάρη σε αυτό, είναι δύσκολο να εντοπιστεί με γυμνό μάτι και καθιστά δύσκολο για τα αρπακτικά να κυνηγήσουν.

Το είδος είναι γνωστό ως Certhia brachydactyla, ένα δείγμα που αποτελεί μέρος των πτηνών του τραγουδιού (πασέρι).  Αυτοί οι οργανισμοί ανήκουν στην οικογένεια Certhiidae, μια ομάδα γνωστή για τα χαρακτηριστικά της ουράς της, πολύ χρήσιμη κατά την αναρρίχηση σε δέντρα. Διαβάστε παρακάτω και μάθετε περισσότερα για αυτό το πουλάκι.

Βιότοπος και κατανομή του κοινού αποθησαυριστή

Ο αγαταδόρος είναι ένα πουλί μεγάλης εξάπλωσης που καλύπτει διάφορες περιοχές της Ευρώπης, της Ασίας και της βορειοανατολικής Αφρικής. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να βρεθεί από την Πορτογαλία και τη Γαλλία έως την Πολωνία, την Ουγγαρία, τη Βουλγαρία και τη νότια Δανία. Και αν αυτό δεν ήταν αρκετό, είναι επίσης ικανό να κατοικεί σε ορισμένα νησιά της Μεσογείου, όπως η Σικελία και η Κρήτη.

Οι προτιμώμενοι βιότοποι για αυτό το είδος είναι ως επί το πλείστον διαφορετικοί τύποι δασών, οι οποίοι μπορούν να αποτελούνται από βελανιδιές, βελανιδιές, πεύκα ή έλατα. Σε αντίθεση με άλλα πουλιά, ο αποθησαυριστής είναι ένας γενικευμένος οργανισμός, ικανός να αντισταθεί σε διάφορα περιβάλλοντα (με τη μόνη προϋπόθεση ότι υπάρχουν άλση).

Αυτό το είδος δεν περιορίζεται σε ύψος, καθώς καταλαμβάνει περιοχές σε υψόμετρο 2000 μέτρων, όπως η Σιέρα Νεβάδα.

Πώς είναι ο κοινός αποθησαυριστής?

Αυτό το πουλάκι έχει μήκος μεταξύ 11 και 13 εκατοστών και ζυγίζει μόνο 8 ή 10 γραμμάρια κατά μέσο όρο. Τα ράμφη αυτών των οργανισμών είναι τόσο μακριά που καταλαμβάνουν περισσότερο από το μισό μέγεθος του κεφαλιού τους, μεταξύ 16 και 22 χιλιοστών. Επιπλέον, τα φτερά της ουράς του είναι αρκετά άκαμπτα και κυματιστά, καθώς προορίζονται να χρησιμεύσουν ως σημείο στήριξης όταν το πουλί ανεβαίνει στους κορμούς.

Όσον αφορά τον χρωματισμό του, η κοινή χοάνη έχει αποχρώσεις που εξασφαλίζουν ότι καμουφλάρεται στους κορμούς. Για το λόγο αυτό, ολόκληρο το σώμα του δείχνει μια σύντηξη καφέ, ασπρόμαυρων τόνων που κατανέμονται σε μοτίβα κηλίδων κατά μήκος της πλάτης του. Ωστόσο, η κοιλιά του εμφανίζει πιο ανοιχτά χρώματα, με μικρές αποχρώσεις του καφέ-καφέ.

Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ

Οι αποθησαυριστές είναι από μοναχικές συνήθειες, έτσι δεν σχηματίζουν ομάδες εκτός της περιόδου αναπαραγωγής τους. Επιπλέον, είναι ένα καθιστικό είδος του οποίου οι μετακινήσεις περιορίζονται μόνο σε αλλαγές του οικοτόπου σε περίπτωση μείωσης της τροφής. Επιπλέον, τείνουν να αποφεύγουν περιοχές με υπερπληθυσμό, επειδή είναι εδαφικές και ικανές να υπερασπιστούν το χώρο τους, αν χρειαστεί.

Τι τρώει ο κοινός αποθησαυριστής?

Αυτό το πουλί εκθέτει μια εντομοφάγο διατροφή και το αγαπημένο του φαγητό αντιπροσωπεύεται από διαφορετικούς τύπους σκαθαριών. Ακόμα κι έτσι, καταναλώνει επίσης ακουστικά, ημίπτερα, ψευδοσκόρπιους, αράχνες και φρυγανιές. Σε γενικές γραμμές, τα ασπόνδυλα που συνθέτουν τη διατροφή τους είναι συνηθισμένοι κάτοικοι των δέντρων, οπότε δεν ξοδεύουν πολύ χρόνο αναζητώντας τα.

Αναπαραγωγή

Η περίοδος αναπαραγωγής ξεκινά στα τέλη Μαρτίου και διαρκεί μέχρι τον Ιούνιο, επειδή αυτά τα πτηνά είναι ικανά να φτιάξουν έως δύο συμπλέκτες το χρόνο. Τα δείγματα του κοινού αποθησαυριστή είναι μονογαμικά και συνήθως περνούν χρόνο στη γονική μέριμνα των μικρών τους.

Αυτά τα πουλιά παρατείνουν πολύ την περίοδο αναπαραγωγής τους για να διασφαλίσουν ότι οι περισσότεροι νεοσσοί τους μπορούν να φύγουν ζωντανή από τη φωλιά.

Ομοίως, οι φωλιές είναι χτισμένες σε σχισμές, μέσα σε κοιλότητες στο trocos ή στα πτερύγια του φλοιού. Ωστόσο, λόγω της μείωσης των δέντρων λόγω της αποψίλωσης των δασών, το είδος έχει προσαρμοστεί στις αλλαγές στο περιβάλλον του. Έχει επίσης επιλέξει να χρησιμοποιεί τοίχους, μπροστινά σπίτια, λαμπτήρες δρόμου, μεταλλικά δοκάρια, κουτιά φωλιάσματος και άλλες τεχνητές κατασκευές.

Συνολικά, η ωοτοκία αποτελείται από 3 έως 6 αυγά που θα επωαστούν για τουλάχιστον 14 ημέρες. Επιπλέον, χάρη στην εξαιρετική φροντίδα των γονέων, σχεδόν όλοι οι νεοσσοί που γεννιούνται είναι οι ίδιοι που φτάνουν σε νεανική ηλικία ανεξαρτησίας.

Σύμφωνα με μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Alcalá, αυτό το είδος έχει υψηλή αναπαραγωγική επιτυχία, αφού τα περισσότερα νεογέννητα επιβιώνουν στο στάδιο της γκόμενας τους. Αυτά είναι καλά νέα, καθώς βοηθούν τους πληθυσμούς τους να παραμείνουν σταθεροί.

Κατάσταση διατήρησης

Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης ταξινομεί αυτό το πουλί ως είδος που ενδιαφέρει λιγότερο. Αυτό συμβαίνει επειδή ο πληθυσμός του έχει μεγάλη αναπαραγωγική επιτυχία και, παρά το γεγονός ότι ο βιότοπός του έχει κατακερματιστεί, φαίνεται να προσαρμόζεται σε άλλα περιβάλλοντα. Χάρη σε αυτό, ο αριθμός των αντιγράφων δεν φαίνεται να κινδυνεύει (ή τουλάχιστον όχι προς το παρόν).

Η κατάσταση ακούγεται ελπιδοφόρα, καθώς αυτό το περίεργο πουλί δεν κινδυνεύει σοβαρά. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι οποιοσδήποτε τύπος δάσους μπορεί να συνεχίσει να τροποποιείται ή να καταστρέφεται. Τελικά, αυτό που δημιουργείται είναι μια μετατόπιση του είδους που, επειδή είναι τόσο προσαρμόσιμα, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στο οικοσύστημα.

Αν και μπορεί να μην φαίνεται, αυτό δεν είναι νέο θέμα, αφού αυτή η κίνηση των ειδών είναι απλώς μια εισβολή σε άλλους τύπους οικοτόπων. Με άλλα λόγια, αυτά τα πουλιά προσαρμόζονται σε κόγχες που δεν αντιστοιχούν σε αυτά λόγω της προσαρμοστικότητάς τους και μπορούν να γίνουν επιβλαβείς.

Οι συνέπειες της ανισορροπίας λόγω ανθρωπικής δράσης είναι πάντα οι ίδιες: διαταραχή της οικολογικής ισορροπίας και επακόλουθη εξαφάνιση άλλων ζώων. Φυσικά, είναι απαραίτητο να παρακολουθείται αυτό το είδος για να αποφευχθούν προβλήματα.