Η διατροφή του Βασιλίσκου και τα χαρακτηριστικά της

Ο βασιλικός είναι ένα ζώο τόσο εντυπωσιακό στην εμφάνισή του που έχει δημιουργήσει αμέτρητες ιστορίες και παραμύθια στην ανθρώπινη παράδοση. Ωστόσο, ο βασιλικός είναι περισσότερο από ένας μύθος ή αίνιγμα του τροπικού δάσους

Γράφτηκε και επαληθεύτηκε από τη βιοχημεία Luz Eduviges Thomas-Romero στις 28 Ιουνίου, 2019.

Τελευταία ενημέρωση: 28 Ιουνίου 2019

Τα διάτρητα κίτρινα μάτια που ξεχωρίζουν απέναντι στο υπέροχο σμαραγδένιο πράσινο δέρμα του καθιστούν το φτερό βασιλικό ή τον πράσινο βασιλικό σαν ένα φοβερό και σεβαστό πλάσμα. Είναι αναμφίβολα ένα από τα κλασικά φυσικά αινίγματα του τροπικού δάσους. Σε αυτό το άρθρο σας ενημερώνουμε για τη σίτιση του βασιλικού και τα χαρακτηριστικά του.

Η μορφολογία του βασιλικού μας θυμίζει δράκο. Η ομορφιά αυτού του ζώου τροφοδοτεί τον μύθο του φανταστικού ερπετοειδούς θηρίου για το οποίο πήρε το όνομά του, συμπεριλαμβανομένης της πεποίθησης ότι μόνο ένα βλέμμα από αυτόν μπορεί να σε μετατρέψει σε πέτρα. Με σεβασμό στους αιώνες, ακόμη και σήμερα ορισμένοι ινδοί Ινδοί πιστεύουν ότι ο σύγχρονος βασιλικός διαθέτει φανταστικές δυνάμεις.

Λαμπερές ομορφιές

Ο πράσινος ή διπλοκέφαλος βασιλικός (Basiliscus plumifrons), οφείλει το όνομά του στην ελληνική λέξη basiliskos, που σημαίνει "μικρός βασιλιάς ". Αυτό το όνομα αναφέρεται στο στολίδι της κεφαλής, παρόμοιο με ένα στέμμα του ζώου. Αυτό το είδος είναι αναμφίβολα το πιο όμορφο από τα τέσσερα που αναγνωρίζονται στο γένος.

Τα χρώματα του είναι έντονες αποχρώσεις του ηλεκτρικού πράσινου, τυπικά μοτίβα με διάσπαρτα λευκά, κίτρινα ή γαλαζωπά στίγματα. Το αρσενικό του Βασιλίσκου, ντυμένο με ένα ζευγάρι ψηλές κρανιακές κορυφογραμμές και σπονδυλικά πανιά που τρέχουν το μήκος του σώματος και της ουράς, σίγουρα εντυπωσιάζει. Και είναι η μοναδική του εμφάνιση που του έδωσε τόσο μεγάλη σημασία στη λαϊκή κουλτούρα.

Το θηλυκό είναι πολύ λιγότερο εντυπωσιακό σε σχήμα και έχει μια μικρότερη κρανιακή κορυφογραμμή - μερικές φορές απουσιάζει - και μια μέτρια σπονδυλική κορυφογραμμή. Μέτρια σε μέγεθος, ο βασιλικός φθάνει σε μέγεθος ενήλικα από 24 έως 30 ίντσες, τα δύο τρίτα του οποίου θα ήταν η ουρά.

Η ευκινησία, το ξεχωριστό χαρακτηριστικό της

Οι βασιλικοί είναι ευκίνητοι και είναι «εξοπλισμένοι» με μακριά δάχτυλα που καταλήγουν σε αιχμηρά νύχια, επιτρέποντάς τους μια γρήγορη ανάβαση στα δέντρα. Τα δάκτυλα των ποδιών είναι επενδεδυμένα με μικρές κλίμακες προς τα κάτω. Αυτό το χαρακτηριστικό αυξάνει την επιφάνεια του δακτύλου του ποδιού ενάντια στην επιφάνεια του νερού και είναι το "κόλπο" που επιτρέπει στον βασιλικό να τρέχει πάνω στο νερό.

Η ικανότητα να τρέχει κανείς στην επιφάνεια του νερού είναι ένα αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό στους βασιλικούς. Ωστόσο, έχει παρατηρηθεί και σε συγκλίνοντα εξελικτικά είδη, όπως οι σαύρες πανιού-πτερυγίων του Παλαιού Κόσμου του γένους Hydrosaurus. Λόγω αυτής της ικανότητας, στα αγγλικά είναι γνωστά ως σαύρα του Ιησού Χριστού.

Φυσικός βιότοπος και αναπαραγωγή

Μέλη του γένους Basiliscus βρίσκονται στην Κεντρική Αμερική, από το νότιο Μεξικό έως τη βόρεια Νότια Αμερική. Συγκεκριμένα, ο διπλός λοφώδης βασιλικός βρίσκεται από τη Γουατεμάλα στην Κόστα Ρίκα.

Συνήθως, μπορεί να φανεί κατά μήκος μεγάλων υδάτινων οδών και εισόδων που περιβάλλονται από πλούσια, πυκνά δάση, και είναι εδώ που ο αριθμός τους είναι μεγαλύτερος. Αν και μπορεί να βρεθεί στο κουβούκλιο ενός δέντρου σε ύψος 50 ποδιών, ο βασιλικός είναι συνήθως εκτεθειμένος κοντά στο νερό για να κυνηγήσει ή να διαφύγει τον κίνδυνο που πλησιάζει.

Οι έγκυες γυναίκες προετοιμάζουν μια ρηχή τάφρο όπου γεννούν έως και 20 αυγά. Η μητέρα αφήνει τα αυγά χωρίς επίβλεψη και τα μικρά γεννιούνται με την ικανότητα να τρέχουν, να ανεβαίνουν και να κολυμπούν.

Βασιλικός σίτιση στην άγρια ​​ζωή

Μια μεγάλη ποικιλία τροφίμων έχει βρεθεί στο στομάχι άγριων βασιλικών, συμπεριλαμβανομένων ψαριών, βατράχων, σαυρών και πτηνών. Η διατροφή του βασιλικού περιλαμβάνει επίσης ασπόνδυλα, όπως γαρίδες, μυρμήγκια, σκαθάρια, μύγες, ακρίδες, αστακούς, γρύλους και καραβίδες.

Όσον αφορά τη φυτική ύλη στην άγρια ​​διατροφή, ο βασιλικός δίσκος έχει βρεθεί ότι καταπίνει σπόρους, φρούτα, μούρα και φύλλα. Έτσι, μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι ο πράσινος βασιλικός είναι παμφάγος.

Τροφοδοσία του βασιλικού σε αιχμαλωσία

Στην αιχμαλωσία, η διατροφή του βασιλικού βασίζεται κυρίως σε ζωντανά έντομα. Ο πυρήνας της δίαιτας που παρέχεται είναι συνήθως πλούσιος σε πρωτεΐνη και σχετικά εύπεπτος. Οι καφέ γρύλοι είναι γνωστό ότι είναι ο καλύτερος αποδέκτης, αλλά μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν μαύροι γρύλοι, κατσαρίδες dubia ή αστακοί (χοάνες).

Μερικές φορές, για να διαφοροποιηθεί λίγο η σίτιση του βασιλικού, μπορούν να προσφερθούν άλλα έντομα, όπως οι σκώληκες, τα σκουλήκια από κερί ή οι αφυδατωμένες προνύμφες της μύγας, γνωστές ως ασβεστοσκώληκες.

Το φυτώριο πρέπει να ψεκάζεται με νερό κάθε πρωί για να παρέχει ενυδάτωση και να προσομοιώνει ένα τροπικό περιβάλλον. Ένα δοχείο νερού μπορεί επίσης να εισαχθεί ως πηγή γλυκού νερού.

Τα συμπληρώματα στη διατροφή του βασιλικού

Για να παρέχετε στους πράσινους βασιλικούς τη βέλτιστη διατροφή και να τους διατηρείτε στην καλύτερη δυνατή υγεία, είναι απαραίτητο να παρέχετε συμπληρώματα διατροφής σε μορφή ασβεστίου, βιταμινών και μετάλλων. Αυτά διατίθενται συχνότερα ως σκόνες.

Το ασβέστιο πρέπει να συμπληρώνεται καθημερινά στη διατροφή του βασιλικού και να ψεκάζεται απευθείας στο φαγητό. Οι βιταμίνες μπορούν να προστεθούν καθημερινά για νέους βασιλικούς, αλλά οι ενήλικες θα τις χρειάζονται μόνο κάθε δεύτερη μέρα.

Κάθε ζωντανή τροφή βασιλικού πρέπει επίσης να είναι «φορτωμένη» με έντομα. Βασικά αυτό συνεπάγεται τροφοδοτώντας ζωντανά τρόφιμα με θρεπτική πυκνή διατροφή πριν τα ταΐσετε στον βασιλικό. Ορισμένοι προμηθευτές παρέχουν ζωντανή ροή ήδη 'φορτωμένη '.